In april 2008 richtte Tara Long de Orde van de Liefde op. Deze Orde bestaat tot dusver uit overwegend mannelijke ridders, die op bijzondere wijze bijdragen aan het uitdragen van onvoorwaardelijke liefde in deze wereld. Dit uitdragen van onvoorwaardelijke liefde kan in het klein en in het groot.
Het belangrijkste motto van de orde is daarom:”Make Love, Not War!”. Dit voormalige Sixties thema is een noodzakelijke roep in de woestijn.
We leven inmiddels in een wereld waarin extremisten hun haatdragende ideologieën succesvol verspreiden, waarin geld en macht belangrijker zijn geworden dan de Liefde, waarin vele kinderen niet in liefde en vrede kunnen opgroeien, waarin steeds meer vrouwen niet liefdevol behandeld worden maar uitgebuit en onderdrukt, een wereld waarin we ook de natuur en de dieren niet liefdevol en zorgzaam behandelen.
Interessant is ons af te vragen waarom we op dit punt zijn beland? Mensen zijn in principe prachtige, intelligente, gevoelige wezens die zeker tot onvoorwaardelijke liefde in staat zijn.
De reden dat we onszelf niet meer terug kennen is dat we de verbinding met ons diepe innerlijke zelf zijn kwijtgeraakt. Wanneer we die verbinding kunnen herstellen, vaak via de ontmoeting met de ander, zijn we weer in staat positieve richting te geven aan ons leven en het leven van anderen. Dan weten weer we wie we zijn, waarom we hier zijn en wat we te doen hebben.
Het belangrijkste is dat we opnieuw leren de ander (en daardoor de wereld) te dienen, omdat je die ander liefhebt, respecteert, zelfs als die ander er ons niet om heeft gevraagd. Daarvoor moeten we onze angst overwinnen en vooroordelen opheffen, bereid zijn de ander werkelijk te ontmoeten en toe te laten. In die essentiële ontmoetingen schuilt het wonderlijke geheim van ons bestaan, in verbinding met de ander en met de wereld ervaren we pas werkelijk geluk.